Περίληψη - Έβγαινε εκείνη από το ασανσέρ πάνω στο αναπηρικό της καροτσάκι κι έμπαινε ο έρωτας μΆ ένα τσιγάρο αναμμένο στα χείλη, θυμίζοντάς της αυτόματα μια αφίσα του Τζέιμς Ντιν που είχε κρεμασμένη αντίκρυ στο κρεβάτι της. «Με κοίταξε σαν να είμαι ένα κορίτσι όπως όλα τα άλλα», σκεφτόταν, κι από εκείνη τη συνάντηση ένιωσε αυτό που χρόνια γύρευε έπειτα από το καταραμένο ατύχημα, να την κοιτάξει ένας άντρας απλώς ως......γυναίκα, χωρίς ίχνος οίκτου στο βλέμμα του.
Πρόκειται για ένα βιβλιο που ανήκει φυσικά στην σύγχρονη λογοτεχνία , ωστόσο θεωρώ ότι η συγγραφέας γράφει αρκετά ποιητικά και λυρικά για το είδος της .Το βιβλίο αυτό ενώ πρόκειται για ένα ανάλαφρο μυθιστόρημα καθ ' όλη τη διαδρομή μου άφησε πικρία και μελαγχολία .Αλλά το τέλος πραγματικά με αποζημίωσε χωρίς να είναι το αναμενόμενο αίσιο - ρομαντικό τέλος.Μας δείχνει την πραγματική δύναμη που κρύβει μέσα του ο άνθρωπος ,να αποδέχεται την ζωή με τις όποιες δυσκολίες έρχονται, την καταστροφική πλευρά του εγωισμού και την σημασία της φιλίας στην ζωή μας
TIP: Προτείνω να μην το διαβάσετε στην παραλία , αν σας αρέσουν τα πιό αισιόδοξα βιβλία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου